Słowo Prawdy uczy w najbardziej jasnych i dostępnych słowach, że wszyscy umarli zmartwychwstaną. Żadna nauka naszej wiary, nie opiera się na bardziej dosłownych i wyraźnych wyjaśnieniach Pisma Świętego. Nie ma niczego ważniejszego dla chrześcijaństwa. „Bo jeśli nie ma zmartwychwstania, to i Chrystus nie został wzbudzony; a jeśli Chrystus nie został wzbudzony, tedy i kazanie nasze daremne, daremna też wasza wiara” (1 Kor 15:13-14).
Należy zaznaczyć, iż Pismo Święte nie uczy, że wszyscy umarli zmartwychwstaną w tym samym czasie. Częściowo zmartwychwstanie świętych już nastąpiło. „I groby się otworzyły, i wiele ciał świętych, którzy zasnęli, zostało wzbudzonych; i wyszli z grobów po jego zmartwychwstaniu, i weszli do świętego miasta, i ukazali się wielu.” (Mat. 27: 52-53)
Dwa zmartwychwstania, różniące się pod względem czasu i tych, którzy zmartwychwstaną, to sprawa przyszłości. Wyraża się to w różnych słowach, takich jak: „zmartwychwstanie do życia” i „zmartwychwstanie na potępienie”; „zmartwychwstanie sprawiedliwych i niesprawiedliwych” itp. Poniższe fragmenty odnoszą się do tego ważnego tematu. „Nie dziwcie się temu, gdyż nadchodzi godzina, kiedy wszyscy w grobach usłyszą głos jego; i wyjdą ci, co dobrze czynili, by powstać do życia; a inni, którzy źle czynili, by powstać na sąd” (J 5:2.29).
Jeśli istnieje zarzut, że słowo „godzina” może odnosić się do jednoczesnego zmartwychwstania tych dwóch klas, to można odpowiedzieć, że ta godzina trwa już ponad 18 wieków.
(Proszę również zwrócić uwagę na „dzień” w 2 P 3:8; 2 Kor 6:2; J 8:56.)
„Lecz gdy urządzasz przyjęcie, zaproś ubogich, ułomnych, chromych, ślepych. I będziesz błogosławiony, bo nie mają ci czym odpłacić. Odpłatę bowiem będziesz miał przy zmartwychwstaniu sprawiedliwych” (Łk 14:13-14). W tym fragmencie nasz Pan mówi tylko o pierwszym zmartwychwstaniu. W 1 Liście do Koryntian w 15 rozdziale widać to jeszcze wyraźniej: „I jak w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy będą ożywieni, lecz każdy według własnej kolejności. Chrystus jako pierwszy, potem ci, co należą do Chrystusa, w czasie Jego przyjścia” (1 Kor 15:22-23; Biblia Tysiąclecia).
„A nie chcemy, bracia, abyście byli w niepewności co do tych, którzy zasnęli, abyście się nie smucili, jak drudzy, którzy nie mają nadziei. Albowiem jak wierzymy, że Jezus umarł i zmartwychwstał, tak też wierzymy, że Bóg przez Jezusa przywiedzie z nim tych, którzy zasnęli. A to wam mówimy na podstawie Słowa Pana, że my, którzy pozostaniemy przy życiu aż do przyjścia Pana, nie wyprzedzimy tych, którzy zasnęli. Gdyż sam Pan na dany rozkaz, na głos archanioła i trąby Bożej zstąpi z nieba; wtedy najpierw powstaną ci, którzy umarli w Chrystusie” (1 Tes 4:13-16).
„Doświadczając którymbym sposobem przyszedł ku wstaniu z martwych.” (Flp 3:11; Biblia Brzeska wydana w 1563 r).
Jeśli Apostoł miał na uwadze jedno zmartwychwstanie wszystkich zmarłych, to jakby on mógł mówić o jego dostąpieniu „którymbym sposobem”? Skoro i tak by go nie uniknął.
W księdze Objawienia (Apokalipsy) 20:4-6, dwa zmartwychwstania ponownie są wymienione razem, wraz z ważnym dodatkiem czasu, który upływa pomiędzy zmartwychwstaniem zbawionych i niezbawionych. „I widziałem trony, i usiedli na nich ci, którym dano prawo sądu; widziałem też dusze tych, którzy zostali ścięci za to, że składali świadectwo o Jezusie i głosili Słowo Boże, oraz tych, którzy nie oddali pokłonu zwierzęciu ani posągowi jego i nie przyjęli na czoło i rękę znamienia. Ci ożyli i panowali z Chrystusem przez tysiąc lat. Inni umarli nie ożyli, aż się dopełniło tysiąc lat. To jest pierwsze zmartwychwstanie. Błogosławiony i święty ten, który ma udział w pierwszym zmartwychwstaniu; nad nimi druga śmierć nie ma mocy, lecz będą kapłanami Boga i Chrystusa i panować z Nim będą przez tysiąc lat”.
Wiersze 12 i 13 mówią o drugim zmartwychwstaniu – „na sąd”.
Świadectwo Pisma jest jasne, że ciała wierzących zmartwychwstaną oddzielnie od ciał niewierzących i zostaną pochwycone na spotkanie Pana w powietrzu, tysiąc lat przed zmartwychwstaniem tych ostatnich (niewierzących).
Należy stanowczo stwierdzić, że nauka o zmartwychwstaniu dotyczy tylko ciał zmarłych. Ich bezcielesne duchy są świadome i znajdują się w błogosławieństwie lub cierpieniu.
Cyrus Ingerson Scofield
Czwarty rozdział ksiązki: Rightly Dividing The Word of Truth, napisanej w XIX wieku.